γενικά για τα αδέσποτα...

Ο μέσος όρος ζωής ενός αδέσποτου ζώου ανέρχεται σε 1,5 με δύο χρόνια. Ο μέσος όρος ζωής ενός "ιδιόκτητου" σκύλου φτάνει ακόμα και τα 18 χρόνια. Ο άνθρωπος που εγκαταλείπει ένα ζώο του στερεί πάνω από δεκαπέντε χρόνια ζωής... Το 1/3 του πληθυσμού των αδέσποτων πεθαίνει κάθε χρόνο από αιτίες που σχετίζονται με τον άνθρωπο (αυτοκινητικά, φόλες), ενώ περισσότερα από τα μισά πέφτουν θύματα κακοποίησης. Οι μικροί αλήτες του δρόμου αναγκάζονται να δίνουν καθημερινό αγώνα για να επιβιώσουν επειδή ο άνθρωπος τους εγκατέλειψε. Εκείνοι δεν θα τον εγκατέλειπαν ποτέ...

Τα προτεινόμενα μέτρα αφορούν κατ' αρχάς στη στείρωση των ήδη υπαρχόντων αδέσποτων. Απαιτείται όμως εκστρατεία ευαισθητοποίησης μέσω του Τύπου, της τηλεόρασης, μέσω οποιουδήποτε μέσου θα "ξυπνήσει" την αγάπη για τoυς τετραπόδου "πολίτες" της χώρας. Θεωρούνται, επίσης, αναγκαίες η ταυτοποίηση των ζώων και η ηλεκτρονική σήμανση με ειδικά μικροτσίπ, ώστε να εντοπίζονται τα ζώα που χάνονται και κυρίως οι ιδιοκτήτες που τα εγκαταλείπουν. Η πρακτική ισχύει ήδη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ισπανία και η Γερμανία, όπου η εγκατάλειψη ενός ζώου επισύρει ποινές. Αλλωστε, αρκετοί εγκαταλείπουν ζώα κατ' εξακολούθηση...

Προσωπικό των δήμων αναλαμβάνει τη μεταφορά των σκύλων -κατά προτεραιότητα των θηλυκών- στους συμβεβλημένους κτηνιάτρους της περιοχής. Τα ζώα υποβάλλονται σε στείρωση και εμβολιασμό για τις μεταδοτικές νόσους 
Με πρωτοβουλία του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου έχουν υπογραφεί συμφωνίες διμερούς συνεργασίας με ορισμένους δήμους της Αττικής, με αντικείμενο προγράμματα στείρωσης και εμβολιασμού αδέσποτων ζώων. Η προσπάθεια είναι ενθαρρυντική, οι δήμοι όμως που συνεργάζονται ελάχιστοι...
· παραμένουν στο ιατρείο 48 ώρες και στη συνέχεια επιστρέφουν στο χώρο όπου περισυνελέγησαν.

Από την πλευρά της, η Φιλοζωϊκή Εταιρεία εφαρμόζει προγράμματα κτηνιατρικής βοήθειας που περιλαμβάνουν στειρώσεις και εμβολιασμούς σε αδέσποτα. Η οργάνωση έχει θέσει στην... υπηρεσία των αδέσποτων ασθενοφόρο πρώτων βοηθειών, διατηρεί κτηνιατρικό κέντρο για αδέσποτα και ιδιόκτητα ζώα στο Κορωπί (Πατρικία, τη. 010 6020202), αλλά και τμήματα υιοθεσιών μικρών ζώων.

Επιπλέον, η Φιλοζωϊκή Εταιρεία πραγματοποιεί ειδικά προγράμματα και εκστρατείες για την παροχή βοήθειας σε ζώα που πέφτουν θύματα εγκατάλειψης και κακοποίησης. Συνεργάζεται, ακόμα, με σωματεία εσωτερικού και εξωτερικού για τη βελτίωση της νομοθεσίας υπέρ των ζώων.

Στον αγώνα για την προστασία των ζώων δραστηριοποιείται ολοένα αυξανόμενος αριθμός τοπικών οργανώσεων, οι οποίες επιχειρούν με όσα μέσα διαθέτουν να βοηθήσουν τα μικρά αλητάκια του δρόμου. Μεριμνούν για την τροφή και το νερό τους, τα στειρώνουν με δικά τους έξοδα και, κυρίως, τους χαρίζουν τα χάδια και την αγάπη τους.

"Τα αδέσποτα έχουν τις ίδιες ικανότητες με τα σκυλιά ράτσας. Μπορεί να μην "ειδικεύονται" στο κυνήγι, στη φύλαξη κ.λπ., όμως είναι εξίσου έξυπνα, ζουν περισσότερο, εκπαιδεύονται το ίδιο εύκολα και έχουν μεγαλύτερη αντοχή σε ασθένειες από τα καθαρόαιμα" αναφέρει ο εκπαιδευτής σκύλων Μιχάλης Φραμ. Εάν, λοιπόν, αποφασίσουμε να... διευρύνουμε την οικογένειά μας, ας προτιμήσουμε κάποιο σκυλάκι που μεγαλώνει μόνο του στο δρόμο.

"Όχι" στα κυνοκομεία-γκέτο

Μία από τις προτάσεις που στοχεύουν στην προστασία των αδέσποτων ζώων είναι η δημιουργία από τους δήμους μικρών νοσηλευτικών σταθμών και καταφυγίων στη θέση ορισμένων κυνοκομείων-γκέτο που λειτουργούν χωρίς άδεια και στα περισσότερα οι συνθήκες υγιεινής είναι απαράδεκτες.

Απαραίτητες είναι επίσης η άμεση συλλογή πτωμάτων και η ίδρυση χώρων ταφής των ζώων. Το ιδιόκτητο "Κοιμητήριο Μικρών Ζώων" στο 34ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας είναι το μοναδικό που λειτουργεί σε ολόκληρη τη χώρα.


Σε ό,τι αφορά τα κυνοκομεία, το βασικό πρόβλημα δεν είναι η κατασκευή των εγκαταστάσεων, αλλά η κάλυψη των λειτουργικών δαπανών τους. Επομένως, το κράτος θα πρέπει να εξασφαλίσει τη μόνιμη κάλυψη των δαπανών αυτών με πιστώσεις που θα εγγράφονται ετησίως στον προϋπολογισμό του υπουργείου Γεωργίας ή των δήμων.

Είναι πλέον καιρός να εξαλειφθεί το φαινόμενο της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης των δύστυχων ζώων. Οι περιπτώσεις που έχουν έλθει κατά καιρούς στη δημοσιότητα, σχετικά με κερδοσκοπία εις βάρος των αδέσποτων από δήθεν φιλόζωους, είναι πλέον αρκετές για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των αρμοδίων.

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να βγάζει χρήματα από το θάνατο των ζώων· να σκοτώνει για επιπλέον χώρο, προκειμένου να φιλοξενήσει περισσότερα δέσποτα και να αυξήσει έτσι τα κέρδη του. Για τα δρώμενα σε κάποια περίφημα κυνοκομεία ο λόγος...

Ακτίνες ελπίδας

Ότι η ζωοφιλία στην Ελλάδα έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της το αναγνωρίζουμε όλοι. Πρέπει, ωστόσο, να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που καθημερινά αγωνίζονται για τη στοιχειώδη βελτίωση των συνθηκών ζωής των μικρών τετράποδων που δεν έχουν την τύχη να βρουν ένα σπίτι. Μπορεί να πέφτουν συχνά θύματα ύβρεων επειδή λερώνουν τους ήδη βρόμικους δρόμους, αυτό όμως δεν τους σταματά· τοποθετούν τροφή και νερό σε αλουμινόχαρτα και πλαστικά κύπελλα για τα αλητάκια του δρόμου.


Το 1999 ο Δήμος Αθηναίων είχε τοποθετήσει 18 ταΐστρες για τα αδέσποτα σε κεντρικά σημεία της πόλης, εντούτοις, έπειτα από δύο εβδομάδες λειτουργούσαν μόνο οι δύο. Η προσπάθεια, φυσικά, δεν επαναλήφθηκε... Το έργο ανέλαβαν οι φίλοι των αδέσποτων. Βάσει στατιστικών στοιχείων, οι Έλληνες που έχουν δώσει σήμερα σπίτι σε ένα κατοικίδιο ανέρχονται σε 1.500.000. Αρκετοί τους έχουν αφιερώσει ακόμα και τη ζωή τους, έχουν, π.χ., πουλήσει και το σπίτι τους για να στεγάσουν όσο περισσότερα ζωάκια μπορούν.

Σήμερα δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα 87 φιλοζωϊκές οργανώσεις. Αλλες με μικρότερα και άλλες με μεγαλύτερα μέσα προσπαθούν να προσφέρουν προστασία, φροντίδα και αγάπη σε κάθε ζώο που έχει ανάγκη. Συχνά αναγκάζονται να αντικαταστήσουν το κράτος στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των μικρών ζώων μέσω της συνεργασίας με διεθνείς ζωοφλικούς οργανισμούς, ευαισθητοποιημένους δήμους, κρατικούς οργανισμούς και πολύτιμα δίκτυα εθελοντών.

Τελικά, μπορεί τα προβλήματα να είναι πολλά, εάν όμως προσπαθήσουμε περισσότερο, θα τα καταφέρουμε. Εσείς τι λετε;